Samfuri:Infobox ship imageSamfuri:Infobox ship careerSamfuri:Infobox ship characteristics

Sea Victory, wani Jirgin ruwa ne mai tafiya a teku. An fi saninta da tafiyarta mai nisa na jiragen ruwa da yawa na Amurka da suka fi shahara da tarihi. Ga yawancin aikinta ta kasance daya daga cikin manyan jiragen Amurka, wanda ya sami manyan ayyukanta waɗanda ƙananan jiragen ruwa ba za a iya kammala su ba. An kaddamar da ita a shekara ta 1974 kuma an soke ta, mai yiwuwa a 2023.

Gine-gine da halaye

gyara sashe

An tsara tug don manufofi da yawa, musamman ma sarrafa ma'auni don dandamali na man fetur da kuma jan teku. Kamfanin Equitable Equipment Company, Inc. ne ya gina ta don Nolty J. Theriot, Inc. An gina ta ne a filin jirgin ruwa na Equitable na Madisonville, Louisiana. Ita ce ta farko daga cikin jirage bakwai na ajin Nolty J. Theriot da aka nufa don ginawa.

Farashin ta na asali ya kasance $ 2,968,715. Daga cikin wannan adadin, $ 2,605,000 an ba da kuɗin ta hanyar rancen da Hukumar Kula da Ruwa ta Amurka ta tabbatar a ƙarƙashin Title XI na Dokar Ruwa ta Kasuwanci ta 1936. An ba da garantin ranar 21 ga watan Agusta, 1974.

An kaddamar da ita a watan Oktoba na shekara ta 1974. Yayinda har yanzu an rataye shi a filin jirgin ruwa, yana fuskantar matakai na ƙarshe na gini, akwai mummunan abubuwan da suka faru a cikin jirgin. A cikin na farko, wani ma'aikacin jirgin ruwa ya hau tashar ta tsirara, kuma ya tsalle zuwa mutuwarsa yayin da abokan aiki suka yi ƙoƙari su gaya masa. Sa'an nan, a watan Nuwamba na shekara ta 1974, an shawo kan wani ma'aikaci kuma an kashe shi da hayaki yayin da yake rufe tankin ballast.

An gina jikinta da faranti na ƙarfe. An ƙarfafa shi da kankara don sabis a cikin filayen mai na Tekun Arewa. Tana da tsawon 149 feet 6 inches (45.57 m) feet 6 tare da katako na 40 feet (12 , da kuma cikakken nauyin 20 feet 3 inches (6.17 m) feet 3 . Babban adadin da ta yi rajista ya kai 173, kuma yawan adadin da ta rubuta ya kai 117. A karkashin ka'idojin kasa da kasa, yawan nauyinta ya kai 930, kuma net dinta 279.

 
Jirgin baya na Sea Victory yana nuna janyewa

Tana da madaidaiciyar ƙafa guda biyu, ƙarfe mara ƙarfe, ƙuƙwalwa huɗu tare da ƙuƙwalwar ƙuƙwasa.[1] Wadannan an fitar da su ne ta hanyar Injinan diesel guda biyu na GM EMD 20-645-E5. Wadannan sun samar da ƙarfin doki 7,200 na ci gaba kuma za su fitar da jirgin a 11 knots. Da yake jan gaba, injinta na iya samar da fam 240,000 na jan bollard.

An samar da wutar lantarki a cikin jirgin ta hanyar janareto biyu na Detroit Diesel 8v-71. [1]

Tankunanta suna dauke da galan 190,000 na man fetur. Tare da cikakken kaya, injinta za su cinye wannan man fetur a cikin adadin galan 7,200 a kowace rana. Ta kuma ɗauki galan 3,350 na man shafawa, da galan 7,950 na ruwan sha.[1]

Ta tow winch ne Intercon DD-250. Tana da drum guda biyu waɗanda ke ɗauke da igiyoyi masu girma daban-daban a cikin shekarun da take aiki.

Martha Theriot (1974 - 1984)

gyara sashe

Sunan farko daga tashar jirgin ruwa shine Martha Theriot . [2] Ita ce jirgi na biyu na wannan sunan mallakar Nolty J. Theriot, Inc. Ayyukanta na farko shine jawo jirgin ruwa, 250 feet (76 m) tsawo, daga New Orleans zuwa Tekun Arewa. Ta tafi wannan tafiya a watan Maris na shekara ta 1974.

A ranar 21 ga watan Agusta, 1980, mai tankar man fetur na Texaco North Dakota ya bugi wani dandalin samar da man fetur ba tare da mutum ba a cikin Tekun Mexico game da mil 150 (240 kudu maso gabashin New Orleans.[3] Tankar ta fashe cikin wuta kuma lita 12,000 na man fetur ya ƙone. Kwanaki biyu bayan hadarin, Martha Theriot ta janye North Dakota daga cikin man fetur kuma ta ja ta zuwa Port Arthur, Texas.

Marta (1984 - 1988)

gyara sashe

A shekara ta 1984 an sayar da 'Marta Theriot ga International Offshore Services, Inc., wani bangare na WFI Industries, wanda ya sake masa suna Martha. International Offshore Services, Inc., tare da wasu kamfanoni masu alaƙa da WFI Industries, sun shigar da kara don sake tsarawa a cikin fatarar kuɗi a cikin 1986. Kotun ta amince da shirin sake tsarawa a watan Agusta 1988. Wannan shirin ya haɗu da duk ayyukan haɗin gwiwa, gami da Marta, a cikin sabon abu da aka kafa, United Marine Tug da Barge, Inc.[4]

Nasara Mai Zaman Kanta (1988 - 1992)

gyara sashe

Sabon da aka kafa United Marine Tug and Barge, Inc. sun canza sunan jirgin zuwa Independent Victory .

Nasara ta Tekun (1992 - 2012)

gyara sashe

A cikin 1992 Kamfanin Puget Sound Tug and Barge Company ya sayi Independent Victory, wani reshe na Crowley Marine Services, Inc. Crowley ya canza sunanta zuwa Sea Victory . [5]

tsohuwar Missouri tow (1998)

gyara sashe
 
Sea Victory ya ja tsohon USS Missouri zuwa tashar ta a Pearl Harbor a ranar 22 ga Yuni, 1998

Jirgin yaki na Iowa-class USS <i id="mwiA">Missouri</i> an kori shi daga jerin jiragen ruwa a ranar 12 ga Janairu, 1995. [6] Bayan tsari mai tsawo da rikici, a ranar 4 ga Maris, 1998 Sakataren Sojan Ruwa John Dalton ya canja jirgin zuwa kungiyar tunawa da USS Missouri don nunawa a Pearl Harbor, Hawaii.[7] A karkashin sharuddan canja wurin, Ƙungiyar tana da alhakin ƙaura tsohon Missouri daga Puget Sound Naval Shipyard zuwa sabon gidanta a fadin Pacific. An hayar Crowley don aikin kuma an sanya Sea Victory zuwa ga tow. Shirya jirgin yaki don tafiya, tare da kwangilar janyewa, an ruwaito cewa ya kashe $ 800,000.[7]

Sea Victory, tare da tsohon Missouri a cikin kaya, ya tashi daga Bremerton, Washington a ranar 23 ga Mayu, 1998. Maimakon zuwa kai tsaye zuwa Hawaii, ta tashi zuwa Astoria, Oregon don wanke jikin jirgin ruwa a cikin ruwan sanyi na Kogin Columbia. Wannan kariya ce ta tsaro don kashe tarin ci gaban ruwa a kan tsohon jirgin Missouri don kauce wa shigo da kowane nau'in mamayewa zuwa ruwan Hawaiian. Ta isa Astoria a ranar 26 ga Mayu. A ranar 3 ga Yuni, 1998 jiragen sun bar Astoria a kan hanyar karshe zuwa Hawaii. Ta isa Pearl Harbor a ranar 22 ga Yuni, 1998 kuma taron da aka kiyasta mutane 20,000 ne suka sadu da ita.

Haɗakar da Sea Victory da tsohon Missouri shine mai tsawon mita 3,600, 2 1/2-inch diamita, 180 feet na 3/8-inch sarkar, da kuma 400-foot tow pennant. An kiyasta nauyin haɗin tsakanin tug da tow a 81,258 fam.

Sabon ceto na Carissa (1999)

gyara sashe

A ranar 4 ga Fabrairu, 1999 jirgin ruwa mai tsawon mita 639 (195m) New Carissa ya yi tafiya a bakin teku yayin da yake jiran tsallaka mashaya zuwa Coos Bay, Oregon. Yanayin guguwa ya sa mashaya ba zai iya wucewa ba. Nan da nan ta zama barazanar muhalli yayin da tankunan mai suka fashe. An ƙone jirgin don ƙone mai da yawa kafin ya zubo a kan rairayin bakin teku, kuma bayan gobarar ta fashe kashi biyu. Duk da yake stern ya yi kama da bakin teku, kuma hakika ya ɗauki shekaru da yawa don cirewa, an yi shirye-shirye don jan ɓangaren baka zuwa teku kuma ya nutse shi cikin ruwa mai zurfi, mai sanyi wanda zai ƙarfafa mai mai mai zurfi har yanzu a cikin jirgin. Sea Victory ta yi hayar Smit Americas, Inc., kamfanin ceto da masu mallakar New Carissa suka hayar.[8]

An tashi da layin jan ruwa na musamman, na roba, mai iyo daga Holland. A ranar 23 ga Fabrairu, 1999 wani helikofta ya yi ƙoƙari ya haɗa layin janyewa zuwa baka na New Carissa, amma ƙoƙarin ya rushe ta hanyar iska mai ƙarfi. A ranar 26 ga watan Fabrairu an haɗa layin zuwa ga fashewar kuma Sea Victory ya fara janye shi cikin ruwa da taimakon manyan raƙuman ruwa da ƙoƙarin cire ruwa. Ci gaba ya kasance mai jinkiri, amma a ranar 1 ga Maris, 1999 Sea Victory ya sami damar jan baka daga rairayin bakin teku.[8]

Bayan sa'o'i 19 Sea Victory ya motsa fashewar kilomita 50 daga bakin teku. Wani guguwar hunturu ya kai ga jan da jan, duk da haka, ya buge su da iskõki masu ƙarfi 60 mph da manyan teku.  Layin janyewa ya karye, kuma ɓangaren baka da aka bari ya koma bakin teku. Ya sake sauka a Waldport, Oregon a ranar 3 ga watan Maris. Yin amfani da layin janar na Amurka mai ƙafa 2,400, Sea Victory ya sami damar janyewa daga rairayin bakin teku a ranar 8 ga Maris. Jirgin ya kawo tarkace 280 miles (450 daga bakin teku inda aka nutse ta hanyar bindigogi na ruwa da torpedo a ranar 11 ga Maris, 1999. [8]

An dakatar da jirgin saman jirgin sama na Essex-class USS <i id="mwzw">Oriskany</i> a ranar 30 ga Satumba, 1976. [9] A farkon shekarun 1980, an yi la'akari da sake farfado da ita amma Majalisa ta ki amincewa da tsada da tsohuwar jirgin. Ba tare da yiwuwar sake farfadowa ba, an cire jirgin daga jerin jiragen ruwa a shekarar 1989. Kokarin sayar da ita, ko juya ta gidan kayan gargajiya ya gaza. Tare da rufewar da ke gabatowa na Mare Island Naval Shipyard, inda tsohon Oriskany ya rataye, Sojojin Ruwa sun yanke shawarar tura ta zuwa wurare a Beaumont, Texas kafin a rushe jirgin.[10] A ƙarshen 1998, an nemi tayin don jan jirgin zuwa Texas. A tsakiyar watan Janairun 1999 Rundunar Sojan Ruwa ta ba da kwangila ga Crowley Marine Services don aikin.

Crowley ya yi la'akari da jan jirgin ta hanyar Panama Canal. Babbar faɗin 195-foot (59m) na filin jirgin sama ya sa ta yi yawa ga makullin 110-foot (34m), don haka an bincika farashin da yiwuwar yanke sassan da suka fi faɗin jirgin. Rundunar Sojan Ruwa da Hukumar Canal ta Panama sun ki amincewa da wannan zaɓi. Wannan ya bukaci a kai kilomita 15,000 (24,000) daga Vallejo zuwa Beaumont ta hanyar Strait of Magellan .  An zaɓi Sea Victory don jawowa.

Injiniyoyin Crowley da The Salvage Association, suna aiki a madadin masu ba da inshora, sun yanke shawara da yawa na fasaha don aiwatar da janyewa. Na farko, an maye gurbin waya mai inci 2 1/2-inch na Sea Victory da waya mai inci 2. An kara sabon winch don sarrafa sabon 400 feet (120 m) tow pennant. Damuwa don janyewa daga hudu 15 feet (4.6 m) -diameter propellers, ya haifar da cire biyu inboard propellers ta hanyar yanke ta hanyar propeller shafts. An shigar da tsarin ratayewa na wucin gadi a kan tsohon Oriskany don haka Sea Victory zai iya barin ta tsawon lokaci don yin amfani da man fetur a tashoshin jiragen ruwa biyar a kan hanya.

A ranar 30 ga Afrilu, 1999 Sea Victory ya janye mai ɗaukar jirgin daga San Francisco Bay. Ta yi tashar man fetur a Balboa, Canal Zone, Valparaiso, Chile, Punta Arenas, Chile, Recife, Brazil, da Port of Spain Trinidad . Sea Victory da tsohon Oriskany sun isa Beaumont a ranar 10 ga watan Agusta, 1999. Tafiyar ta ɗauki kwanaki 112 a matsakaicin saurin 6.67 knots. Kashegari bayan isowarta, ta tashi zuwa Seattle, ta hanyar Canal na Panama, inda ta isa ranar 1 ga Satumba, 1999 . [11]

tsohon New Jersey tow (1999)

gyara sashe

USS <i id="mwAQA">New Jersey</i> jirgin yaki ne na Iowa. An dakatar da ita a ranar 8 ga Fabrairu, 1991 kuma an sanya ta a ajiya. An kori ta daga jerin jiragen ruwa a ranar 4 ga watan Janairun shekara ta 1999. [12] Akwai babban sha'awa wajen tabbatar da jirgin a matsayin gidan kayan gargajiya mai iyo, kuma wakilan Majalisa na New Jersey sun saka tanadi a cikin kasafin kudin Ma'aikatar Tsaro na 1999 wanda ya buƙaci Rundunar Sojan Ruwa ta sayar da tsohon New Jersey ta wata kungiya mai zaman kanta, amma kawai ga wata kunguhata a jihar.[13] Kungiyoyi biyu na New Jersey sun yi gasa don gudummawar. Jihar New Jersey ta amince da goyon bayan duk wanda zai iya samun amincewar Sojan Ruwa kuma ya kwangila tare da Crowley don jan jirgin daga gabar yamma.

Sea Victory ta ja tsohon New Jersey daga tashar da ta ke cikin Naval Inactive Ship Maintenance Facility a Bremerton, Washington a ranar 12 ga Satumba, 1999, kasa da makonni biyu bayan dawowa daga tsohon Oriskany. A ranar 21 ga Satumba, 1999, ta tsaya a takaice a Long Beach don ɗaukar kusan galan 80,000 na man fetur. Tashar ta gaba ita ce Balboa, Panama inda ta sake yin amfani da man fetur. A ranar 18 ga Oktoba, 1999, jiragen sun fara tafiyarsu ta hanyar Canal na Panama. Gwamnan New Jersey Christine Todd Whitman da babban jam'iyya sun kasance a cikin tsohon New Jersey yayin da aka ɗaga ta a cikin ɗakin kulle na farko. Sea Victory ya ja jirgin a fadin Gatun Lake don isa ga makullin a gefen Atlantic na tashar.

Bayan ya wuce cikin Tekun Mexico, Turbocharger a kan injin tashar jiragen ruwa na Sea Victory ya gaza, kuma dole ne a rufe injin. Wannan ya rage saurin jiragen zuwa tsakanin 2 da 3 knots. An kara jinkirta su ta hanyar karkatar da Cuba don kauce wa mummunan yanayi da kumbura da guguwar Tropical Storm Katrina ta haifar. Crowley ya aika da tug Mariner daga Lake Charles, Louisiana tushe don sauƙaƙe Sea Victory, don haka za ta iya tafiya zuwa Miami don gyarawa. An kammala waɗannan kuma Sea Victory ya karɓi nauyin don kammala aikin. Matsalar injiniya da mummunan yanayi sun jinkirta isowarta da kwanaki hudu, wanda ta hanyar sa'a ya sanya shi a Ranar Tunawa, ga farin ciki ga taron da suka iya halarta.

Jiragen sun isa filin jirgin ruwa na Philadelphia a ranar 11 ga Nuwamba, 1999. Jirgin ya kasance ba tare da iyaka ga baƙi ba yayin da Sojojin Ruwa suka yanke shawara tsakanin shawarwari biyu masu gasa don nuna ta. A ranar 20 ga watan Janairun shekara ta 2000, Sakataren Sojan Ruwa Richard Danzig ya ba da sanarwar bayar da jirgin ga Home Port Alliance, wanda aka yi niyyar nuna tsohon New Jersey a Kamfen.[14]

Sea Victory ta kwashe tsohon New Jersey daga Bremerton zuwa Philadelphia, gami da kudaden wucewa don amfani da Canal na Panama, an ruwaito cewa ya kashe dala miliyan 2, wanda Jihar New Jersey ta biya.

tsohon Iowa tow (2001)

gyara sashe

USS <i id="mwAT8">Iowa</i> was the lead ship of the <i id="mwAUE">Iowa</i>-class, the largest battleships ever launched by the United States. She was decommissioned for the last time on October 26, 1990[15] and stored at the Navy Inactive Ship Maintenance Facility in Philadelphia. When the Philadelphia Naval Shipyard was closed in 1995, ex-Iowa was moved to Naval Station Newport. As with the other Iowa-class ships, numerous museum groups wanted her as their star attraction. The Congressional compromise in 1999 that sent ex-New Jersey from Bremerton to New Jersey, sent ex-Iowa to California, where a number of different groups vied to convert her into a museum ship. It was reported that California Senator Dianne Feinstein inserted $3 million into the 2000 defense appropriation bill to pay for the tow, and as a member of the Senate Appropriations Committee[16] she was in a position to do so.

Sea Victory ya janye tsohon Iowa daga Newport a ranar 8 ga Maris, 2001. Jiragen biyu sun dauki kwanaki uku don wucewa ta hanyar Panama Canal. Sun wuce ta hanyar kulle-kulle na Miraflores a ranar 28 ga Maris, 2001. Sea Victory ta kawo tsohon Iowa zuwa rundunar jiragen ruwa ta Suisan Bay a ranar 21 ga Afrilu, 2001.[17]

Orlan tow (2001, 2004, 2005)

gyara sashe

manazarta

gyara sashe
  1. 1.0 1.1 1.2 "Sea Victory". Tugboat Information.
  2. "Back Cover". Proceedings of the Marine Safety Council. 1973 [April 1975].
  3. "MARINE ACCIDENT REPORT: U.S. TANKSHIP S/S TEXACO NORTH DAKOTA AND ARTIFICIAL ISLAND EI-361-A, COLLISION AND FIRE, GULF OF MEXICO, AUGUST 21, 1980". Transportation Research Board. 1981-04-07.
  4. "In re United Marine Shipbuilding, Inc., 198 B.R. 970". casetext.com. Retrieved 2023-05-30.
  5. "Transfers". Marine News. 47: 231. 1993.
  6. "Missouri (BB 63)". Naval Vessel Register.
  7. 7.0 7.1 "USS Missouri". www.historylink.org. Retrieved 2023-06-01.
  8. 8.0 8.1 8.2 Hall, Captain Michael (September 1999). "Crisis on the Coast: The Grounding of the M/V New Carissa". Proceedings of the Marine Safety Council. 56 (3): 20–24.
  9. "ORISKANY (CV 34)". Naval Vessel Register.
  10. "Oriskany (CV-34)". Dictionary of American Naval Fighting Ships (in Turanci). Naval History and Heritage Command. Retrieved 2023-05-28.
  11. "Crowley Marine Services Completes 15,000-Mile Tow of USS Oriskany". Crowley (in Turanci). 1999-09-15. Retrieved 2023-05-29.
  12. "New Jersey (BB 62)". Naval Vessel Register.
  13. "Strom Thurmond National Defense Authorization Act for Fiscal Year 1999". Congress.gov. p. Sec. 1012.
  14. "SecNav Announces the Battleship New Jersey Donation". DefenseLINK News. Retrieved 2023-06-01.
  15. "Iowa (BB-61)". Naval Vessel Register.
  16. "MINORITY PARTY APPOINTMENTS TO SENATE COMMITTEES". Congressional Record. 145 (2).
  17. "Crowley Completes Tow of the Ex-USS Iowa More than 6,500 Miles from Rhode Island through the Panama Canal to California". Crowley (in Turanci). 2001-05-14. Retrieved 2023-06-03.