Ya-Sin

Ya-Sin Yā Sīn (kuma Yaseen; Larabci: يٰسٓ, yāsīn; haruffa 'Yāʼ da 'Sīn') shine sura ta 36 na Alqur'ani. Yana da ayoyi 83 (āyāt). Tana daga cikin farko-farkon surorin da aka saukar a Makka. Wasu malaman sun tabbatar da cewa aya ta 12 ta fito daga lokacin Madina. Yayin da surar ta fara a cikin Juz' 22, yawancinta tana cikin Juz'i na 23.

Ya-Sin
Surah
Bayanai
Bangare na	Al Kur'ani
Suna a harshen gida	يس
Suna saboda	ي (en) da س (en)
Akwai nau'insa ko fassara	36. Ya Sin (en) da Q31204695
Harshen aiki ko suna	Larabci
Full work available at URL (en)	quran.com…
Has characteristic (en)	Surorin Makka

ya sin

Surar ta fara da haruffan larabci masu suna (muqatta'at): يس (yā sin). Ma'anar haruffan Ya Sin, yayin da ba a san su ba, ana ta muhawara a tsakanin malaman addinin Musulunci. Daya daga cikin tafsirin shine "Ya kai mutum!" game da Annabi Muhammad(S.A.W) tunda ayoyin da suka biyo baya an fassara su da "Ina rantsuwa da Alƙur'ani, Mai hikima, lalle ne kai kana cikin manzanni". Tafsirin al-Jalalayn, tafsirin mafarin Ahlus-Sunnah (tafsiri), ya kammala da cewa, "Allah ne Mafi sani ga abin da yake nufi da wadannan haruffan."

Surar ta mayar da hankali ne kan tabbatar da Alkur'ani a matsayin tushen Ubangiji, kuma ta yi gargadi kan makomar wadanda ke yin izgili da ayoyin Allah da taurin kai. Surar ta yi magana game da hukunce-hukuncen da suka addabi al'ummomin da suka shude na kafirai a matsayin gargadi ga tsararraki da al'umma na yanzu da na gaba. Bugu da kari, surar ta nanata ikon Allah kamar yadda halittunsa suka misalta ta hanyar alamu daga dabi'a.

Surah ta ƙare da hujjar tabbatar da wanzuwar tashin kiyama da ikon Allah Ubangiji Madaukaki.

Takaitawa

1-3 Allah ya rantse da cewa Muhammadu Annabi ne

4-5 Alqur'ani da aka bayar don gargaɗi ga Makka

6-9 Mafi yawan mutanen Makkah sun bijire

10-11 Wa'azin Muhammad yana da fa'ida kawai ga masu bi na ɓoye

12 Za a ta da matattu; duk ayyukansu suna da rajista, komai a rubuce

13-14 Manzanni Biyu, sannan uku, an aika su zuwa wani ƙauye, bai ambaci sunayensu ba.

15-18 An ƙi su a matsayin maƙaryata kuma ana yi musu barazanar jifa

19 Manzanni sun gargaɗi mutanen da ke gabato da hukuncin Allah

20-26 Kafirai sun kashe wani mumini

27-28 An hallaka masu tsanantawa ba zato ba tsammani

29 Maza gabaɗaya sun ƙi manzannin Allah

30 An manta darussan da suka gabata

31-33 Koyarwar tashin matattu ta tabbatar kuma ta kwatantar

34-44 Ikon Allah da nagartansa sun bayyana ta wurin ayyukansa

45-46 Kafirai ba su motsa da tsoron alamun da Alqur'ani ya bayyana ba

47-48 Suna izgili ga yin sadaka da kuma tashin kiyama

49-53 Busa Ƙahon qiyãma da rãnar sakamako zai zama abin mamaki ga kãfirai

54 Hukuncin Allah zai kasance bisa ga ayyuka

55-65 Sakamakon masu adalci da azabar mugaye

66-68 Allah Yana yin mu'amala da azzalumai yadda Yake so

69-70 Annnabi Muhammad(S.A.W) ba mawaki ba; Alqur'ani maganar Allah ce

71-73 Allah ya bayyana a cikin ayyukansa na alheri

74-75 Masu bautar gumaka za su sami dogaro ga gumaka a banza

76 Annabi kada ya yi baƙin ciki a kan maganganun mushrikai; Allah Masani ne ga kowa

77-81 Mahaliccin dukan abu, mai ikon tada matattu zuwa rai

82 Allah ya ce Ka kasance, ka kasance kuma

83 Gõdiya ta tabbata ga Mahalicci kuma Mai tada matattu

Zuciyar Alqur'ani

An fada cewa yā-Sin' ita ce "zuciyar Alqur'ani". Ma’anar “zuciya” ita ce ta zama tushen tattaunawa a tsakanin masana da yawa. A al'adance ana daukar girman wannan sura a matsayin wakilcin mu'ujizar Alkur'ani. Tana gabatar da muhimman jigogi na Alkur'ani, kamar ikon Allah, ikon Allah mara iyaka wanda halittunsa suka misalta, Aljanna, azabar kafirai, tashin kiyama, gwagwarmayar muminai da mushrikai da kafirai, tabbatar da cewa muminai suna kan hanya madaidaiciya, da sauransu. Yā-Sīn yana gabatar da saƙon Alƙur'ani cikin inganci da ƙarfi, tare da ayoyinsa masu saurin salo da kaɗa. Wannan surar tana tabbatar da cewa Annabi Muhammadu(S.A.W) ba mawaki ba ne, a'a shi ne mafi girman ma'aiki kuma manzon Allah na karshe (Sallallahu alaihi wa sallam)("Hatimin Annabawa").

Dabi'u da Nagartar sa

An ruwaito a cikin Sunanul-Darimi cewa Annabi Muhammad Sallallahu alaihi wa sallam ya ce, “Duk wanda ya karanta Ya-Sin da sanyin safiya, to buqatarsa ta ranar ta cika. Duk da cewa ta kasance mai rauni (da’if), makamancin wannan riwaya da aka rataya (mawquf) daga ibn Abbas tana cewa: “Duk wanda ya karanta Ya-Sin da safe, zai sami sauki a gare shi har zuwa yamma, da wanda ya karanta Ya-Sin da dare, akwai sauƙi a gare shi har ya wayi gari." An kididdige shi a matsayin ingantacce (sahih) ko mai kyau (hasan).

Sashe da Jigogi

Akwai manyan jigogi guda uku na yā sin: kadaita Allah (tauhidi); Risala, cewa Annabi Muhammadu Sallallahu alaihi wa sallam manzo ne da Allah ya aiko domin shiryar da halittunsa ta hanyar wahayin Ubangiji; da haƙiƙanin Akhirah, Hukunci na Ƙarshe. 36:70 "Wannan wahayi ne, Alƙur'ãni ne mai haske, dõmin a yi gargaɗi ga wanda yake rãyayye, kuma dõmin a hukunta kafirai. Suran ta yi ta yin gargadi kan illar rashin yin imani da halaccinta ko wahayin Annabi Muhammadu Sallallahu alaihi wa sallam, sannan tana kwadaitar da muminai da su dage da tsayin daka da izgili da zalunci da izgili da suke samu daga mushrikai da kafirai. Hujjojin sun taso ne a nau’i uku: misali na tarihi, tunani kan tsari a sararin samaniya, daga karshe kuma tattaunawa kan tashin matattu da kuma hisabi na dan Adam.

Babin watau suran ya fara da tabbatar da halaccin Annabi Muhammadu Sallallahu alaihi wa sallam. Misali, aya ta 2 – 6, “Ina rantsuwa da Alkur’ani mai hikima, lalle kai (Muhammad) kana daga cikin manzannin da aka aiko zuwa ga tafarki madaidaici, tare da wahayi daga mabuwayi, Ubangijin rahama, domin ka yi gargadi ga mutanen da kakanninsu basu samu magargadi ba kuma don haka, suka dawwama cikin rashin sani.” Nassi na farko, aya ta 1-12, ta fi mayar da hankali ne da inganta Kur’ani a matsayin shiriya da kuma tabbatar da cewa zaɓin Ubangiji ne wanda zai gaskata kuma ba zai yi ba. An bayyana cewa, ba tare da la’akari da gargaɗi ba, ba za a iya karkatar da kafirai su yi imani ba. 36:10 Daidai ne a kansu, ka yi musu gargaɗi, ko ba ka yi musu gargaɗi ba.

Sai suratu Yāʾ-Sīn ta ci gaba da ba da labarin manzanni waɗanda aka aiko don su yi gargaɗi ga kafirai, amma waɗanda aka ƙaryata su. Ko da yake manzannin sun yi shelar cewa su halaltattu ne, amma kafirai sun zarge su da cewa su talakawa ne. 36: 15-17 "Suka ce, 'Lalle ne, mu manzanni ne zuwa gare ku,' amma suka ce, 'Ku mutane ne kawai kamar mu. Ubangijin rahama bai aiko kome ba, kuna ƙarya kawai. "Duk da haka, wani mutum daga gare su Daga cikin waɗannan mutane sun nẽme su da su yi ĩmãni da Manzanni. "Sai wani mutum ya je daga mafi nĩsan birnin yana gudu, ya ce: "Yã mutãnena! Ku yi ɗã'a ga Manzanni. [36:20] Bayan mutuwarsa, mutumin ya shiga Aljanna, kuma ya koka da halin kafirai. 36:26 "Kuma aka ce masa: "Ku shiga Aljanna." Sai ya ce: "Dã dai mutãnena sun san yadda Ubangijina Ya gãfarta mini, kuma Ya sanya ni a cikin waɗanda aka girmama." Wannan sura tana nufin gargadi ga kafirai sakamakon abin da suka yi musu na karyatawa. Aya ta 36:30 ta ci gaba da cewa: “Kaiton mutane, duk lokacin da manzo ya je musu sai su yi masa izgili.” A karshe, nufin Allah ne wanda ya makaho, da kuma mai gani.

Nassin da ke gaba yana magana akan alamomin fifikon Allah akan yanayi. Ana gabatar da wannan ta alamar rayar da ƙasa, alamar dare da rana, alamar baka da ambaliya, da alamar fashewar ba zato ba tsammani da ke zuwa a ranar sakamako. 36:33-37 Alamar rayar da ƙasa ta biyo baya:

"Lalle ne, akwai aya a gare su a cikin wannan ƙasã wadda ba ta da rai, Munã rãyar da ita, kuma Muka tsirar da ƙwaya daga gare ta, dõmin su ci. Kuma Muka sanya gõnaki na dabĩno da inabi a cikin ƙasa, kuma Muka ɓuɓɓugar da ruwa daga gare ta, dõmin su ci 'ya'yan itãcensa. Ba hannuwansu ne suka yi wannan duka ba. Ta yaya ba za su yi godiya ba? Tsarki ya tabbata ga Wanda Ya halitta nau'i-nau'i, abin da kasa ke tsirarwa, da su kansu da sauran abubuwan da ba su sani ba".

Kafirai ba su san ikon Allah a cikin duniyar halitta ba, alhali kuwa Shi ne Mahalicci daya.

Surar ta kara bayani kan abin da zai faru ga wadanda suka ki tafarkin gaskiya da Annabi Muhammadu Sallallahu alaihi wa sallam ya gabatar kuma suka ki yin imani da Allah. A ranar karshe, ranar sakamako, za a yi wa kafirai hisabi a kan abin da suka aikata, kuma a yi musu azaba. Allah ya gargadi kafiran Shaidan, amma duk da haka Shaidan ya batar da su. 36:60-63 "Ya 'ya'yan Adam! To, wannan ita ce wutar da aka yi muku gargaɗi a kai.” Kuma ko da yake Allah Ya yi musu gargaɗi a kan bin Shaiɗan, amma kafirai kurame ne, kuma yanzu za su fuskanci sakamakon hukuncinsu. 36:63 "To, waccan ita ce wutar da aka yi muku gargaɗi a kanta gami da bijire ma umurni na".

Surar ta ci gaba da yin magana a fili bayyanan yanayin wahayi da kuma tabbatar da cewa Annabi Muhammadu Sallallahu alaihi wa sallam halalcin annabi ne. [36:69] Ya ce, “Ba mu sanar da Annabi waqoqin ba, kuma ba zai kasance mawaqi ba. Yāʾ-Sīn ya ƙare ta hanyar tabbatar da ikon Allah da cikakken ikonsa. 36:82-83 "Idan Ya so wani abu ya kasance, hanyarSa ta ce: "Kasance" - kuma ya kasance. To, tsarki ya tabbata ga wanda Hannunsa yake mallakar dukan kõme zuwa ga Allah mahalicci dayake rike da komai a hannunsa komai zai koma. Nassin rufewa cikakke ne kuma mai ƙarfi kuma yana ɗauke da muhimmin saƙo na Kur'ani.